تظاهرات سلیمانیه عراق

وقتی در لبنان تظاهرات شروع شد هیچ تحلیل گری نبود که آینده این اعتراضات را در ایران نبیند

اصلا اصل اعتراضات آبان همین بود

اگر دقت کرده باشید اول لبنان و برکناری سعد حریری و بعد عراق شروع مصطفی الکاظمی و بعد ایران و آن حماسه بزرگ و آبان خونین

این سناریو باز تکرار شد و خواهد شد تا سرنگونی کامل حکومت ایران

لبنان باز موفقیت آمیز و دیدم در خبر ها که در عراق هم باز شروع شده گفتم اینجا بگم که بعدا نگید نگفت

تنها نکته ای که از اعتراضات عراق می بینم که می تونم بهتون بگم اینکه این دفعه اعتراضات بر دولت بغداد نیست بلکه بر دولت اقلیم کردستانه که این روز به خاطر اقتصاد نابود شده و دخالت های نظامی ترکیه بسیار تضعیف پذیر شده که به نظرم احتمال تمام شدن حکومت کردستان هست

ولی جمهوری اسلامی از کردستان حمایت خواهد کرد این رو بعدا توضیح می دم

اصلاح طلبان در آبان(یه قدم نزدیک به براندازی)

مطلع شدیم اصلاح طلبان به جرم حمایت از مردم معترض محاکمه و زندانی شدن قبل از هر گونه حرف زدن باید از این افراد کمال تشکر را کرد(در اعتراضات آبان، گروهی از اصلاح طلبان دو بیانیه در حمایت مردم صادر کردن)و باید گفت شرم بر نیرو های امینتی که مردم را می کشند و حامیان مردم را بازداشت و قربانی می کنند و باید هشدار داد که از خون جوانان وطن لاله دمیده ...

اصلاح طلبان که گروهی محافظه کار ولی به دنبال اصلاح در ایران هستند با اعتراضات مخالف اند و دلایل خودشان را دارند که نمی خواهم بپردازم اما در آبان ماه دیدیم گروهی از این جبهه برای مردم بیانیه صادر کرده و از مردم حمایت و نیرو های امنیتی را به خاطر قتل عام مردم اعتراض کردند

اینکه اعمال و تاریخچه ی اصلاحات را ببنیم و بخواهیم حرف بزنیم را کاری ندارم ولی این حرکت و بیانیه صادر کردن اقدامی بسیار خوب و منطقی بود که جای تشویق دارد و همین طور باید تاسف خورد برای قوه قضائیه کشور که به جای برخورد با فاسدان اقتصادی و اخلاقی مردم را محکوم و حامیان مردم را سرکوب می کند

خاورمیانه جدید

داشتم اسناد خاورمیانه جدید رو نگاه می کردم ...

پیش خودم گفتم ایران 1400 سال است که در استثمار اعراب است، پسران و دختران این کشور هر لحظه خونشان بر زمین جاری می شود به جرم اینکه ایرانی هستند؛خیلی جالب است در کشور ایران ایرانی را به خاطر اعراب می کشند و کسی دم نمی زند ...

ایرانی را فدای اندیشه های ضد انسانیت خود می کنند و کسی دم نمی زند ...

از ایرانی یک انسان پست ساخته اند کسی دم نمی زند ....

دستانم را بالا بردم و گفتم اگر تجزیه ایران به آزاد شدن مردم من از استثمار اعراب منجر می شود من حاضرم کشورم تجزیه شود

ایرانی باید تاوان بدهد تا از خواب 1400 ساله خویش بیدار شود

روسیایی ایران

روزگاری ایران کشوری بود که جهان آرزوی بندگی این افراد را می کرد.

افرادی که مرامشان انسانیت، اخلاق بود.

در تاریخ وطنم خواندم وقتی اسکندر مقدونی از ایالت های ایران بازدید می کرد از معاونانش پرسید: مگر این مردم نمی دانند حکومت سرنگون شده است؟ معاونش گفت: می دانند؛ اسکندر خشمگین شد و فریاد زد پس چرا فقیران به خزانه ها حمله نکردن چرا اموال دولتی را غارت نکردن؟!!! معاون اسکندر گفت این ملت با غارت و رفتار بی ادبانه بیگانه اند.

امروزی که به عینه روشن است ایران بار ها برای دست یافتن به سلاح انسان کش اتمی تلاش کرده و زیان های بی شمار داده در جواب آژانس انرژی هسته ای چه می خواد بگوید؟ می خواهد بگوید ما که روزی از غارت بیگانه بودیم برای سلاحی تلاش کردیم که از جنایت ضد بشریت است؟؟؟؟

باید برای ایران و ایرانی تاسف خورد که که امثال این ها سردمدارانشان هستند...

منتقد ساکت

روحانی: به ملت عراق این اطمینان را می دهیم که با همه امکانات و توان برای تهیه اقلام بهداشتی و دارویی در کنارشان هستیم.

#اعدام_نکنید(به آن...بگوئید)

به آن قاضی بگوئید دیگر نخواهیم گذاشت ملت ما را خون به جگر کنند

به آن قوه قضائیه بگوئید هر خونی خون بها دارد، با ریخت خون جوانان ما نظام خود را سست می کنید

چه زیباست ...

چه زیباست که عاشق نمی تواند در چشم معشوق نگاه کند ..

چه زیباست عکس ها گرفته می شود تا اینکه در خاطره ها ماندگار شود ولی عاشق آن کسی که باید آن عکس را ببیند، از عکس معشوقه اش گریه می کند ...

چه جالب ...

چه جالب است مردم به منطقی که می بینند اعتقادی ندارند ولی به خدایی که نه می بینند و نه می شنود اعتقاد دارند ...

(A heartfelt conversation with God (Romina Ashrafi

نسخه فارسی

Greetings to the oppressed of the world who were killed by the worst man on this planet

On a night when she was thirsty in Hussein's tent, those whom Hussein had given water to were allowed to kill Hussein behind Hussein's tents.

گل پونه...بیدار شو (گل پونه دو)

به نام خداوندگار گل ها

سلام بر زخم های گل پونه

در غروب آفتابی دردناک در کنار ساحل دریای نشسته ام که هنوز رد پاهای ماد ها بر روی شن های داغ ساحل مانده است گویا این تاریخ از این ساحل دل نمی کند ... شاید این دریا آخرین چیزی باشد که دارم

از دیدن آفتاب دلم می گیرد آنهم این آفتاب دردناک ... همه پلیدی ها، دَدی ها و بدی ها را می بیند و دم نمی زند

او از همه ستمکار تر است

سرم را زمین می اندازم ، به شن های داغ ساحل نگاهی می اندازم امروز هم مانند دیروز ... بدون هیچ تغییر